"A imaxe é o vehículo da emoción, é a súa enerxía, e con ela facilítase o acceso á consciencia, é dicir, que toda emoción é factible de transformarse nunha imaxe. Toda imaxe conforma un acto creativo e é por iso que o inconsciente fundamenta a creatividade"
C.G.Jung

“Desde el punto de vista espiritual, el viaje no es nunca la mera traslación en el espacio, sino la tensión de búsqueda y de cambio que determina el movimiento y la experiencia que se deriva del mismo”.
“En consecuencia
estudiar, investigar, buscar, vivir intensamente lo nuevo y profundo, son modalidades de viajar o, si se quiere, equivalentes espirituales y simbólicos del viaje”.
J.E. Cirlot

viernes, 27 de agosto de 2010

EDIFICIO 7


"Es que la verdad no se puede exagerar. En la verdad no puede haber matices. En la semi-verdad o en la mentira, muchos."

Pío Baroja


A seguinte campaña publicitaria aparecerá próximamente en moitas cadeas de TV americanas, impulsada por Arquitectos pola Verdade.

Help Put This Ad On Air - Go to BuildingWhat.org



Durante case nove anos, os norteamericanos e o resto do mundo foron mantidos na ignorancia arredor dun suceso de significado xigantesco: o desplome en caída libre do Edificio 7 do World Trade Center, de 47 plantas, terceiro edificio en caer o 11 de setembro de 2001,aínda que non foi golpeado por ningún avión e só sufriu danos mínimos polo lume. Só unha pequena minoría da xente veu vídeos deste desplome. Pero a inmensa maioría dos que viron o vídeo concorda en que o edificio foi derrubado intencionadamente e, por tanto, apoian unha nova investigación do 11 de Setembro.

¿Ti tamén pensabas que o 11 de setembro só caeran as dúas torres?

Desde este humilde caderno, apoiamos esta iniciativa.



Paco Ibañez - Es amarga la verdad







martes, 24 de agosto de 2010

PARANOIAZZ: MÁIS MÚSICA DE VERÁN


Músico de jazz de Vito Cano

Aqueles que seguides este caderno, ides ter un "déjà vu".


Veño doutro concerto. A miña memoria deste verán vai ser auditiva (salvo a viaxe a Turquia que afectou a tódolos sentidos)

Agora Jazz.

O noso amigo Pablo (saxo) e os seus compañeiros de Paranoiazz (piano, bateria e contrabaixo) acaban de ofrecernos unha hora e media de música de altísima calidade no Coliseo Noela.

Tocaron moitos temas, algún propio e outros alleos.Un deles foi AUGA E VIÑO de Egberto Gismonti, tema que eu incluín no meu "caderno de anotar a vida" hai algúns meses, co título "Súbita beleza". Esa é a razón de que agora repita a entrada. É o meu xeito de agradecerlle a estes músicos tanta beleza, á altura do texto e a fotografía de Perseo.

"la cosecha del corazón
solo es posible
si abres bien los ojos."




Nacidas frente a un muro rojo,
su súbita belleza
detiene el corazón
un leve instante eterno
en el asombro.
!Oh, tú ¡
Pasajero que transitas este reino fugaz
recuerda:
la cosecha del corazón
solo es posible
si abres bien los ojos.

(Texto e imaxe de Perseo)



Egberto Gismonti - Agua e vinho (Egberto Gismonti)






martes, 17 de agosto de 2010

DE TANGO A TANGO E TIRO PORQUE ME TOCA...

Esta entrada é para Santiago, meu pai, e para ó noso querido amigo Pedro, que tamén acaba de partir para non regresar nunca máis.




As marabillosas pinturas pertencen a artista arxentina Graciela Bello, que, xenerosamente , as prestou para esta ocasión.

http://gracielabello-naif.blogspot.com/





De Cambalache a Libertango.
Máis noites musicais e máxicas entre amigos.
Agora foi no Brisas, o sábado 14.Sandra e Pablo, dúo de saxo e acordeón, fixeron levitar ós asistentes.Sentimento e sensibilidade unidas nunha interpretación soberbia.
Libertango, de Piazzola, concluíu o seu concerto.
Os pelos de punta.
A emoción a flor de pel.



Astor Piazzola - Libertango








sábado, 14 de agosto de 2010

UNHA NOITE COA SEREA DO GROVE NO MAR PROFUNDO






VENRES 13 de agosto , 22 h., Plaza do Balado de Ribeira. Noite máxica leliadourada.

A miña querida amiga Marusela, a serea do Grove, volveunos deleitar coa súa seductora voz e o seu encanto mariño. Esta serea atrévese con todo: tangos, boleros, Bossa Nova... hai que amarrarse ben o mastil do barco , como Ulises, ou taparse os oídos con cera, como a súa tripulación, para non caer rendido/a ós pes desta fermosa criatura das augas.

Ela e os seus músicos, Juan e os ex-compoñentes de Auga de beber,fixeron as delicias de tódolos presentes.

Foi un encontro entrañable , con moitas amigas leliadouradas apoiando á nosa artista.

Grazas Maru e compañía. Un enorme pracer escoitarvos.

Comparto cos meus amigos do "caderno de anotar a vida" algunhas fotos do concerto e o seguinte vídeo de Maru , de hai dous anos,cantando "Cambalache".

viernes, 13 de agosto de 2010

MAR PROFUNDO





Fotografías de Claudia

O mar profundo

Vi un sembrado celeste
hecho de cristal vivo
parecía una pradera de zafiros
de tréboles azules y violetas .
Debajo de su tierra transparente
latía un resplandor
de prodigiosos peces
de delfines
que ríen
sobre el vano de la ola
un silencio de flores
que en lo secreto bailan.

BLANCA ANDREU De "La tierra transparente" 2001


Madredeus - O mar






miércoles, 11 de agosto de 2010

SUMMERTIME, the living's easy




Summertime, time, time,
Child, the living's easy.
Fish are jumping out
And the cotton, Lord,
Cotton's high, Lord, so high.

Your daddy's rich
And your ma is so good-looking, baby.
She's looking good now,
Hush, baby, baby, baby, baby, baby,
No, no, no, no, don't you cry.
Don't you cry!

One of these mornings
You're gonna rise, rise up singing,
You're gonna spread your wings,
Child, and take, take to the sky,
Lord, the sky.

Until that morning
Honey, n-n-nothing's going to harm you now,
No, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no,
No, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no,
No, no, no, no, no, no, no, no, no,
Don't you cry,
Don't you cry,
Cry.



Louis ArmstrongandElla Fitzgeral - Summertime






¡Felicidades, Graciela!

Este debuxo de Claudia é o noso regalo para ti.
Nel estás ti , as túas estrelas e a túa lúa pendurada do ceo.




http://gracielabello-art.blogspot.com/





Gustavo Ceratti - Traeme la noche







domingo, 8 de agosto de 2010

jueves, 5 de agosto de 2010

O IMPERIO ( OTOMANO) DOS SENTIDOS





Isto que vos presento a continuación pretende ser un caderno de bitácora das impresións provocadas pola viaxe a través do espello.

Todo está moi recente, a flor de pel.Aínda non sedimentaron moitas das experiencias vividas, sobre todo as máis profundas.
Sinto a necesidade de airear esas impresións, de ver de novo as cores,de sentir as texturas, de aspirar os aromas, de saborear , de ulir, de tocar...de revivir o vivido neste caderno de anotar a vida. Tamén de compartilas con todos vós.

Fixen unha selección a fondo das fotografías tomadas por Manuel e a Crononopia pequena. Identifícome plenamente coas súas miradas. Recollen fielmente a esencia desta fermosa viaxe.

VIOLETA







AZUL








VERDE






DOURADO




OCRE


AMARELO, LARANXA, VERMELLO






TERRAS, SIENAS


BLANCO



BLANCO E NEGRO


SINFONÍAS DE COR








CRONOPIAS EXTASIADAS ANTE TANTA BELEZA








Omar Faruk Tekbilek - Whirling Dervish