"A imaxe é o vehículo da emoción, é a súa enerxía, e con ela facilítase o acceso á consciencia, é dicir, que toda emoción é factible de transformarse nunha imaxe. Toda imaxe conforma un acto creativo e é por iso que o inconsciente fundamenta a creatividade"
C.G.Jung

“Desde el punto de vista espiritual, el viaje no es nunca la mera traslación en el espacio, sino la tensión de búsqueda y de cambio que determina el movimiento y la experiencia que se deriva del mismo”.
“En consecuencia
estudiar, investigar, buscar, vivir intensamente lo nuevo y profundo, son modalidades de viajar o, si se quiere, equivalentes espirituales y simbólicos del viaje”.
J.E. Cirlot

viernes, 12 de octubre de 2012

SELENE

Debussy - Claro de luna


 "A Deusa é unha muller bela e esvelta con nariz ganchudo, rostro cadavérico, labios vermellos como bagas de freixo, ollos abraiantemente azuis e longa cabeleira loura; transfórmase subitamente en porca, egua, cadela, raposa, burra, denociña, serpe, curuxa, loba, tigresa, serea ou bruxa repugnante. Os seus nomes e títulos son innumerables. Nos relatos de fantasmas aparece con frecuencia co nome de «A Dama Branca», e nas antigas relixións, dende as Illas Británicas ata o Cáucaso, como a «Deusa Branca». Non recordo poeta auténtico ningún, dende Homero en diante, que non rexistrase independentemente a súa experiencia dela. Poderíase dicir que a proba da visión dun poeta é a exactitude da súa descrición da Deusa Branca e da illa na que goberna. O motivo de que os pelos se encrespen, os ollos se humedezan, a garganta se contraia, a pel hormiguee e a espiña dorsal se estremeza cando se escribe ou se le un verdadeiro poema, é que un verdadeiro poema é necesariamente unha invocación da Deusa Branca, ou Musa, a Nai de Toda Vida, o antigo poder do terror e a luxuria, a araña ou a abella raíña cuxo abrazo significa a morte. Housman ofreceu unha proba secundaria da verdadeira poesía: que sexa digna desta frase.de Keats: «Todo o que me lle recorda me atravesa como unha lanza». Isto pódese aplicar igualmente ao Tema. Keats escribía á sombra da morte acerca da súa musa, Fanny Brawne; e a «lanza que anhela sangue» é a arma tradicional do sinistro verdugo e o seu substituto."

Robert Graves; A Deusa Branca




Albert Aublet, Selene

                  LALUNAQUESEMECETERNAMENTE


 LALUNAQUE   


                                     SEMECETERNAMENTE



                                                 LALUNAQUESE


MECETER

                                                         NAMENTE 



                                           LALUNAQUESEMEC


LALUNAQUESE


                                           LALUNAQUE

LALUNA


                                                         LALU

                                                                       
                                                                       LA
 L

2 comentarios:

  1. Cantos rostros de muller! Ás veces semellamos ser ou querer ser vistas como deusas malignas... Outras non, aínda hai homes que nos miran ben, tal é o caso de Albert Aublet, que coa súa Selene, transmite toda a beleza feminina. :)

    ResponderEliminar
  2. Descubriumo unha amiga. Non coñecía nin ao pintor nin esta pintura . Cando a vin, impresionoume , tanto pola súa beleza como pola súa forza simbólica.

    Encantada de compartila contigo, Rosa.
    Grazas por vir e comentar.

    ResponderEliminar

Moitas grazas.