"A imaxe é o vehículo da emoción, é a súa enerxía, e con ela facilítase o acceso á consciencia, é dicir, que toda emoción é factible de transformarse nunha imaxe. Toda imaxe conforma un acto creativo e é por iso que o inconsciente fundamenta a creatividade"
C.G.Jung

“Desde el punto de vista espiritual, el viaje no es nunca la mera traslación en el espacio, sino la tensión de búsqueda y de cambio que determina el movimiento y la experiencia que se deriva del mismo”.
“En consecuencia
estudiar, investigar, buscar, vivir intensamente lo nuevo y profundo, son modalidades de viajar o, si se quiere, equivalentes espirituales y simbólicos del viaje”.
J.E. Cirlot

domingo, 11 de enero de 2015

ASERPEQUEMUTAETERNAMENTE









O escaravello de Jung non quixo perder o acto de inauguración da árbore serpe renovada, vestido de gala para a ocasión.



Con todo o meu agradecemento e cariño a Raquel Miragaia, polas súas palabras e as nosas conversas.

"De como a sombra torna luminosa na transformação. Sol e sombra assustadoramente harmónicos. De como a sombra dá tanta luz ao sol quanto vice-versa. A vida abraçando a morte, vencendo. A mudança da pele numa serpe que é mais inteira quanto mais se transforma. Uma serpe de verao arraigada à terra que aponta o céu. Há muitas formas diversas de ser forte. Mesmo na fraqueza. Crescemos, em todas e cada uma das nossas luzes e sombras. E as tuas mãos constroem uma alma transformada. Transformadora."

Raquel Miragaia
http://geografiaoral.blogs.sapo.pt/47641.html



Con todo o noso agradecemento e cariño, tamén,  para Ramiro Torres, polo seu fermoso poema e pola súa calidez e  afecto.


Melusina, por Ramiro Torres


http://gruposurrealistagalego.blogaliza.org/2013/09/20/melusina-por-ramiro-torres/



O conhecimento é ternura,
oceano eterno a crescer no
abraço infatigável da
penumbra e a consciência.
Somos grito único,
identidade a mutar
em colisão de corpos
na terra assombrada,
enquanto os olhos
fecundam mundos e
nos adentram numa
perpétua iluminação,
abeirados ao início do
que sobrevém como
fulgor escavado nas
artérias do sensível,
bosque emaranhado
de signos circulares,
extraídos de um lugar
sem matéria olvidada:
puro exercício de uma
razão desconhecida nos
limites onde nos funda a
obscura vibração do real.
Ramiro Torres, Setembro de 2013

































































No hay comentarios:

Publicar un comentario

Moitas grazas.