LALUNAQUESEMECETERNAMENTE.: Alunizando de novo

"A imaxe é o vehículo da emoción, é a súa enerxía, e con ela facilítase o acceso á consciencia, é dicir, que toda emoción é factible de transformarse nunha imaxe. Toda imaxe conforma un acto creativo e é por iso que o inconsciente fundamenta a creatividade"
C.G.Jung

“Desde el punto de vista espiritual, el viaje no es nunca la mera traslación en el espacio, sino la tensión de búsqueda y de cambio que determina el movimiento y la experiencia que se deriva del mismo”.
“En consecuencia estudiar, investigar, buscar, vivir intensamente lo nuevo y profundo, son modalidades de viajar o, si se quiere, equivalentes espirituales y simbólicos del viaje”.
J.E. Cirlot

sábado, 10 de diciembre de 2016

Alunizando de novo

Para que volvo a esta lúa?
Algo novo que contar?

Algo que poida interesar a alguén máis que a min mesma?

NON

NADA NOVO

NADA DE INTERESE.

Só o pracer e a vana ilusión de ordenar o caos.

Poñer orde na vida que flúe caótica e parece que busca ser narrada.

E a iso viña eu antes. Eu que son unha pésima contadora de historias.

Unha auténtica teatreira . Unha cómica bastante tráxica, ás veces. E ata patética, outras.

Viña a iso.
Antes.
Agora xa non.
Deleitémonos no fragmentario.

As fotografías de Manuel falan por si soas.

E aí van uns cantos fragmentos vividos.

Deliciosamente sentidos.

Sen orde nin concerto.

Porque sinto que todo é para algo. Hai orde no caos. Unha lóxica interna no absurdo aparente.

Casi teño a certeza.

Ese paporrubio morreu ao día seguinte de tomarlle a foto. Non é posible que tanta beleza desapareza así.

Sen dúbida, existe agora noutro plano.

A saber en que se transformou...